Kościół św. Zofii

Gotycki kościół św. Zofii zachował się w niezmienionej formie od czasów średniowiecza. Został zbudowany w 2. poł. XV w. a pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1475 r. Później przejściowo zajęty był przez Arian i został odzyskany przez katolików w 1646 r. Kilkakrotnie był niszczony pożarami. Gruntownie odnawiany w 1808 r. staraniem Michała Miłkowskiego i w początku XX w. Jest to obiekt jednonawowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, opięty uskokowymi przyporami w narożach i jedną jedną usytuowaną niesymetrycznie w zachodniej ścianie nawy.W jedną z przypór wmurowana została kropielnica późnogotycka z 4. ćw. XV w., kamienna z dekoracją maswerkową, jest to zapewne czara dawnej chrzcielnicy. Kościół nakryty jest dwuspadowymi dachami, krytymi gontem, jeszcze na początku XX w. o wspólnej kalenicy. Nad prezbiterium wieżyczka na sygnaturkę nakryta ostrosłupowym hełmem. Wnętrze nakryte jest stropem płaskim i ozdobione fragmentami polichromii z XV w., w prezbiterium z napisem Ihus Xpus. Prezbiterium oddzielone jest od nawy ostrołukową tęczą. Kościół posiada gotyckie okna ostrołukowe z XV w. Zachowały się też trzy portale gotyckie z XV w., najciekawszy z nich, prowadzący do nawy portal zachodni jest ostrołukowy, w schodkowym obramieniu z laskowaniem w tzw. typie długoszowskim. Z pośród głównie barokowego wyposażenia na szczególną uwagę zasługuje późnogotycki obraz św. Zofii z córkami z początku XVI w., umieszczony w rokokowo-klasycystycznym ołtarzu głównym z XVIII/XIX w., w którego zwieńczeniu obraz św. Stanisława Kostki, współczesny ołtarzowi. Ponadto dwa ołtarze boczne rokokowo-klasycystyczne z XVIII/XIX w., w lewym w polu środkowym obraz MB Różańcowej ze śś. Dominikiem i Katarzyną Sieneńską a w zwieńczeniu św. Augustyn, oba z XVIII w., w ołtarzu prawym obrazy śś. Kryspina i Walentego i w zwieńczeniu św. Mikołaja, wszystkie zapewne z XVIII w. Inne zabytki to ambona rokokowa z 2. poł. XVIII w. oraz kropielnica barokowa, kamienna z XVIII w. Przy kościele stoi dzwonnica z 2. poł. XIX w., być może została ona nadbudowana na gotyckiej bramce.

Z kroniki parafialnej o remontach kościoła św. Zofii:

Wikariuszem w Bobowej od r. 1942 do 1948 r. był dzielny ksiądz Józef Grzegorzek. Jego zasługą jest odrestaurowanie zabytkowego kościoła św. Zofii, przy dużym zrozumieniu miejscowych parafian i silnym poparciu Ameryki. Dano w kościele nowy sufit, dach i pomalowano go na biało.
6.01.1991: Dziś miało miejsce spotkanie członków Rady Parafialnej. Podsumowano 1990 r. oraz omówiono najważniejsze plany na 1991 r. W tym roku należy wymienić wieżyczkę na kościele św. Zofii, gdyż obecna grozi zawaleniem…
21.06.1991: Rozpoczęto prace przy remoncie dachu na kościele św. Zofii. Pracy jest dużo gdyż trzeba wymienić wieżyczkę na kościele oraz wymienić na dachu zepsute gonty.
20.07.1991: Zakończyliśmy prace przy kościele św. Zofii. Zbudowano nową wieżyczkę na dachu, gdyż poprzednia była całkowicie zgniła. Wymieniono zepsute gonty i przeprowadzono gruntowną konserwację całego dachu. Pracami ciesielskimi kierował pan Józef Kipiel z Brzanej. Pomagali mu w pracy synowie, panowie Semlowie z Brzanej Stanisław Majcher z Brzanej, pan Jan Kokosz z Bobowej. Prace blacharskie wykonał pan Jan Job z Bobowej. Prace były bardzo trudne ale dzięki Bogu skończono je szczęśliwie.

Filmy o kościele św. Zofii: