Judaica

Dzieje Żydów w Bobowej

W 1732 r. dziedzic Michał Jaworowski, aby przywrócić aktywność handlową w miasteczku sprowadził do Bobowej Żydów. Ok. połowy XVII wieku powstała w Bobowej Synagoga. Początkowo żydzi mieszkający w tym miasteczku nie mieli łatwo, a do tego Polska była wtedy pod zaborami. Bobowa była w zaborze Austriackim. Gmina żydowska w Bobowej pozostawała pod wpływem masowego ruchu religijno-społecznego zwanego chasydyzmem. Twórcą tego nurtu w judaizmie był Izrael El Elierar żyjący na Podolu w latach 1700-1761. Niechęć do Żydów wywołał pożar w Bobowej w 1889 r., bowiem jego wybuch, a także opieszałość w jego gaszeniu, przypisywano Żydom.

Kirkut

Synagoga

Cadykiem w Bobowej został Salomon Ben Natan Halberstam (1847-1906). Cadyk ten cieszył się ogromnym autorytetem, był uważany za Boga przez Żydów przyjeżdżali do niego Żydzi z całej Europy Wschodniej. Kiedy w 1939 r. narastało zagrożenie ze strony Niemiec, Bencjon Halberstam (syn Natana) z inicjatyw gen. Bolesława Wieniawy – Długoszowskiego wystosował list do Żydów w Galicji popierający zakup rządowych obligacji. Gdy Niemcy zajęli Bobowę, w czasie II wojny światowej, rozpoczęły się prześladowania ludności Żydowskiej. W październiku 1941 r. Niemcy utworzyli Getto w Bobowej. Na początku 1942 r. doszło do egzekucji żydów na tutejszym cmentarzu. W lipcu 1942 r. ogłoszono likwidację getta. Getto zlikwidowano ostatecznie 13 a 15 sierpnia 1942 r.